قانون اساسي جمهوري فنلاند

قانون اساسي جمهوري فنلاند
اصل 1
جمهوري فنلاند كشوري مستقل است كه قانون اساسي آن بر اساس شكل كنوني حكومت و ساير قوانين وضع گرديده است.
اصل 2
حاكميت مطلق، از آن مردم است كه آن را از طريق نمايندگان منتخب خويش در پارلمان اعمال مينمايند.
اعمال قوه مقننه از طريق پارلمان و در رابطه با رييس جمهور ميباشد.
اعمال قوه مجريه بر عهده رييس جمهور گذارده شده است، به منظور اداره امور عمومي مملكت علاوه بر رييس جمهور، شوراي وزيران نيز كه متشكل از نخست وزير و تعداد لازم از وزراء ميباشد تشكيل خواهد گرديد.
اعمال قوه قضاييه به دادگاه‏هاي مستقل دادگستري واگذار خواهد گرديد.
عاليترين مرجع رسيدگي به دعاوي، ديوان عالي كشور و ديوان عالي عدالت اداري خواهد بود.
اصل 3
جمهوري فنلاند كشوري غير قابل تجزيه است و مرزهاي آن را نميتوان تغيير داد مگر با تصويب پارلمان.

اصل 4
حق تابعيت فنلاند متعلق به كليه افرادي است كه از پدر و مادر فنلاندي و يا از زنان خارجي كه به ازدواج شهروندان فنلاندي درآمده‏اند، متولد شده باشند. اتباع خارجه نيز ميتوانند با رعايت مقررات و شرايطي كه قانون معين خواهد كرد به تابعيت كشور فنلاند درآيند.
اصل 5
مردم فنلاند در برابر قانون مساوي خواهند بود.
اصل 6
زندگي، شرف، آزاديهاي فردي و حق مالكيت افراد مورد حمايت قانون ميباشد.
حق اشتغال كليه افراد ملت مورد پشتيباني ويژه دولت ميباشد. شرايط پرداخت غرامت كامل به كساني كه از اموال آنان به منظور تأمين رفاه عمومي سلب مالكيت شده است را قانون معين ميكند.
اصل 7
هيچ كس را نميتوان از حق اقامت در كشور و انتخاب آزادانه محل زندگي و مسافرت از نقطه‏اي به نقطه ديگر محروم نمود، مگر در مواردي كه قانون مقرر ميدارد. ضوابط مسافرت به خارج از كشور را قانون معين ميكند.